ترمه

ای کاش دستانت فرصتی برای با من بودن داشت؛

مدتی بهار قصه ای برای شاد بودن داشت؛

ای کاش

بازهم مثل قدمهایت دلت رابه من هدیه می دادی

ای کاش.....

ای کاش.....

ای کاش.....

یک دریا ازای کاش های محال برایت دارم و

یک اقیانوس خاطره بودن ها ونبودن ها

آخرش تو می روی ومرا بااشک های دست نخورده و خاطرات بی غبار

تنها می گذاری

با رفتنت عروسکهای خیمه شب بازی من

گوشه ی دلم

خاک می خورند وتار می بندند

عروسکهایی که بیمی از تنها شدن ندارند.

خداحافظ ای وجود بی گناهم !

خداحافظ!

دل بی چاره من به نبودنت عادت می کند.

*****

ترمه سلطانی هفشجانی